همتألیفی در نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی | ||
پژوهش نامه علم سنجی | ||
مقاله 6، دوره 4، (شماره 2، پاییز وزمستان) - شماره پیاپی 8، مهر 1397، صفحه 73-86 اصل مقاله (927.6 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22070/rsci.2017.564 | ||
نویسندگان | ||
جواد بشیری* 1؛ عباس گیلوری2 | ||
1مربی گروه علم اطلاعات و دانششناسی، مرکز فناوری اطلاعات و اطلاعرسانی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران | ||
2دانشیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی ،مرکز فناوری اطلاعات و اطلاعرسانی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی تهران | ||
چکیده | ||
هدف: هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی وضعیت همتألیفی مقالههای منتشرشده در نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی طی سالهای 1389 تا 1393 است. روششناسی: این پژوهش از نوع کاربردی علمسنجی است که با استفاده از روشهای کتابخانهای و تحلیل همتألیفی نویسندگان انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را 4684 عنوان مقاله مندرج در 31 عنوان نشریه علمی کشاورزی، منتشرشده در سازمان طی سالهای 1389 تا 1393 تشکیل داده است. یافتهها: نتایج نشان داد که برای نگارش 4684 مقاله، 8579 نویسنده از 42 کشور همکاری داشتهاند. گرایش اغلب نویسندگان به همتألیفی و همکاری گروهی است و درمجموع 4299 مقاله (92 درصد) بهصورت همتألیفی و 385 مقاله (8 درصد) بهصورت انفرادی تهیه شده است. از میان مقالههای همتألیفی، مقالههای دارای 3 نویسنده با فراوانی 1351 (29 درصد) بیشترین تعداد و مقالههای دارای 8 نویسنده با فراوانی 17 مقاله (36 درصد) کمترین تعداد را داشتهاند. نتیجهگیری: اکثر نویسندگان مقالات، به سوی همتألیفی گرایش دارند و الگوی سهنویسندهای رایجترین الگوی همتألیفی است. میانگین ضریب همکاری گروهی نویسندگان مقالههای علمی سازمان با استفاده از فرمول تعیین ضریب همکاری گروهی محاسبه شد و عدد 615 درصد به دست آمد که بیانگر وضعیت مناسب همکاری گروهی نویسندگان است. | ||
کلیدواژهها | ||
همتألیفی؛ همکاری علمی؛ همکاری گروهی؛ تولید علم؛ سازمان تحقیقات؛ آموزش و ترویج کشاورزی | ||
مراجع | ||
آجیفروک، ایزولا، بارل، کیو و تاگ، ژان. (1386). ضریب همکاری: مقیاسی برای اندازهگیری میزان همکاری در تحقیقات. ترجمه عبدالحسین فرجپهلو. پژوهشنامه پردازش و مدیریتاطلاعات، 23 (1 و 2)، 171-185. بشیری، جواد. (1395). بررسی ضریب همکاری گروهی و همتألیفی نگارندگان مقالههای منتشرشده در نشریه چغندرقند طی سالهای 1380 تا 1394. چغندرقند، 32(2)، 183- 192. حیدری، معصومه و صفوی، زینب. (1391). ضریب همکاری گروهی نویسندگان در مقالههای نشریه پژوهش در پزشکی. پژوهش در پزشکی، 36(2)، 109-113. رحیمی، ماریه و فتاحی، رحمتاله. (1386). همکاری علمی و تولید اطلاعات: نگاهی به مفاهیم و الگوهای رایج در تولید علمی مشترک. فصلنامه کتاب، سال هجدهم (3)، 235-248. رسولآبادی، مسعود، حیدری، عطااله، زارعی، مژده، خضری، ادیب و غریبی، فردین. (1394). الگوی همکاری علمی در مقالات نمایهشده دانشگاه علوم پزشکی کردستان در بانک استنادی اسکوپوس از سال 2010 تا 2014. مجله دانشگاه علوم پزشکی کردستان. بیستم (مرداد و شهریور)، 105-112. ریاحی، عارف و نوروزی، علیرضا. (1390). بررسی میزان همکاریهای علمی کشورهای حوزه خلیجفارس با کشورهای اسکاندیناوی در پایگاه اطلاعاتی اسکاپوس طی سالهای 1989-2009. رهیافت، 48 (بهار و تابستان)، 91-110. عصاره، فریده، صراطی شیرازی، منصوره و خادمی، روحاله. (1393). بررسی شبکه همتألیفی پژوهشگران ایران در حوزه داروشناسی و nاروسازی در پایگاه وب آو ساینس: 2000-2012. مدیریت سلامت، 17(56)، 33-45. معرفت، رحمان، مکوندحسینی، شاهرخ، عبدالمجید، امیرحسین و سلیمی، صغری. (1391). وضعیت همکاری گروهی نویسندگان مقالههای تألیفی در نشریه روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران طی سالهای 89-1381. نشریه روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، سال هجدهم (4)، 298-293. Ahn, J., Oh, Dong. H., & Lee, J. D. (2014). The Scientific impact and partner selection in collaborative research at Korean universities. Scientometrics, 100(1), 173-188. Aytac S. (2010). International Scholarly Collaboration in science, technology, medicine and social science of Turkish scientists. The International Information & Library Review, 42, 227-241. Hara N, Solomon P, Kim S, Sonnenwald, D. An Emerging View of Scientific Collaboration: Scientists’ Perspectives on Collaboration and Factors that Impact Collaboration. JASIST 2003; 54(10): 952–965. Ibanez, A., Bielza, C., & Larranaga, P. (2013). Relationship among research collaboration, number of documents and number of citations: a case study in Spanish computer science production in 2000–2009. Scientometrics, 95(2), 689-716. Khor K. A., Yu, L. G. (2016). Influence of international co-authorship on the research citation impact of young universities. Scientometrics, 107 (3), 1095–1110. Leydesdorff L. Advances in ScienceVisualization: Social Networks, Semantic Maps, and Discursive Knowledge. [serial online] 2011 [cited 2013 Feb 20]; arXiv:1206.3746 .Available from URL: http://arxiv.org/http/arxiv/papers/1206/1206.3746.pdf. Russel, J. M. 2001. Scientific collaboration at the beginning of the 21st. ISSJ, 16(3): 271-279. Wang, Y. & et al (2005). Scientific Collaboration in China as reflected in co-authorship. Scientometrics, 62(2), 183-198. Stefano D, Fuccella V, Vitale M, Zaccarin S. The use of different data sources in the analysis of co-authorship networks and scientific performance. Social Networks[serial on line] 2013; [cited 2013 Sep 16]; 35(3): 370–381. Available from: URL: http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0378873313000403 Ye Q, Song H, Li T. Cross-institutional collaboration networks in tourism and hospitality research. Tourism Management Perspectives 2012; 2-3 :55–64 . | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,491 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 758 |