مطالعة تطبیقی اعمال روش آموزش مبتنی بر حل مسئله با روش معمول آموزش در درس کارگاه صنایعدستی 5 (سفال و کاشی) | ||
فصلنامه نگره | ||
دوره 20، شماره 73، فروردین 1404، صفحه 221-235 اصل مقاله (554.29 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22070/negareh.2023.17585.3203 | ||
نویسنده | ||
شعبانعلی قربانی* | ||
استادیار گروه صنایعدستی، دانشکده صنایعدستی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان | ||
چکیده | ||
امروزه پیشرفتها و تحولات سریع، مسائل جدید و درنتیجه انتظارات تازهای از نظامهای آموزشی ایجاد کرده است. در شیوهای معمول آموزشی، فراگیران اغلب مجال استفاده از مطالب آموزشی در دنیای واقعی را نمییابند. ازاینرو، متخصصین علوم تعلیم و تربیت بر شیوههای فعال و ضرورت حذف خلأ میان آموزش و عمل، با استفاده از روش حل مسئله تأکید دارند. «حل مسئله» که بهعنوان روش آموزش علمی نیز شناخته میشود، یکی از مفیدترین روشهای آموزش فعال است. هدف این تحقیق، سنجش تأثیر آموزش با روش حل مسئله بر یادگیری، انگیزش و خلاقیت دانشجویان در درس کارگاه صنایعدستی 5، نسبت به روش معمول آموزش (مطابق با سرفصل برنامه درسی) و پاسخ به این سؤال است که روش حل مسئله در آموزش این درس چگونه است و بهکارگیری آن، چه نتایجی در بر دارد؟ روش تحقیق بهصورت آزمایشی (تجربی) و تجزیهوتحلیل بهصورت کیفی انجامشده است. گردآوری دادهها نیز بهصورت اسنادی و میدانی (مشاهده، عکاسی و مصاحبه) انجامگرفته است. زمان و مکان تجربه به ترتیب، نیمسال اول 1394 و دانشگاه هنر اصفهان بوده است. نتایج تحقیق نشان داد تفاوتهایی ازنظر کیفی در آموزش به روش حل مسئله و روش معمول آموزشی وجود دارد. روش حل مسئله، روش فعالتر و دانشجو محور آموزشی است و فعالیت، خلاقیت و انگیزش دانشجویان در این شیوه بیشتر و یادگیری عمیقتر است. در روش حل مسئله، دانشجویان بهجای کپیبرداری از آثار دیگران یا تقلید از گذشته، میآموزند که پاسخهای مختلف برای یک مسئله را خود کشف و ارزیابی کنند و به همین دلیل به زبان هنری شخصی دست مییابند. همچنین، در این روش رضایتمندی، میزان اعتمادبهنفس، توانایی اظهار وجود و مشارکت دانشجویان بهتر از روش معمول آموزشی بوده است. در پایان پیشنهادهایی بهمنظور بهبود آموزش این درس که قابلیت تعمیم به سایر دروس کارگاهی این رشته را دارد، ارائهشده است. | ||
کلیدواژهها | ||
روش تدریس؛ روش حل مسئله؛ کارشناسی صنایعدستی؛ کارگاه صنایعدستی 5؛ سفال و کاش؛ دانشگاه هنر اصفهان | ||
مراجع | ||
احمدی، غلامعلی. (1380). کاربرد روش حل مسئله در آموزش علوم، فصلنامه تعلیم و تربیت (آموزشوپرورش)، شماره 65، صص 11-46.
اردبیلی، یوسف. (1348). بنیان گذران فلسفه پراگماتیسم (اصالت عمل)، فصلنامه تعلیم و تربیت (آموزشوپرورش)، دوره سی و نهم، شماره 4، صص 19 - 25.
اردستانی، حسین. (1381). روش تحقیق و متن نویسی، تهران، معاونت پژوهشی دانشکده فرماندهی و ستاد.
ادیبنیا، اسد. (1389). روشهای تدریس پیشرفته، شوشتر: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی.
بازرگاندیلمقانی، فریدون. (1377). آشنایی با فلسفه آموزشوپرورش، تهران: انتشارات سمت.
بیات، آزاده و کریمی، ساغر (1391). جای خالی طراحی در واحد طراحی؛ ارائه برنامه طراحی در دروس تخصصی رشته صنایعدستی، مجموعه چکیده مقالات اولین همایش ملی آموزش عالی هنر، تهران، دانشگاه هنر.
پاپکین، ریچارد هنری و استرول، آوروم. (1389). کلیات فلسفه، تهران: حکمت.
حاجی بابایی، فاطمه و اشرفیزاده، حدیث. (1398). مرور جامع یادگیری مبتنی بر حل مسئله در آموزش پرستاری ایران، نشریه پرستاری ایران، دوره 32، شماره 18، صص 12-30.
حجازی، معینه سادات و کریمی، ساغر. (1391). بررسی و بازنگری کارآمدی سرفصلهای رشته صنایعدستی (نمونه موردی رشته صنایعدستی دانشگاه مازندران)، مجموعه چکیده مقالات اولین همایش ملی آموزش عالی هنر، تهران، دانشگاه هنر.
خلیلی شورینی، سیاوش. (1381). روشهای تحقیق در علوم اجتماعی و فرهنگی، تهران، نشر آن.
دیویی، جان. (1333). مدرسه و شاگرد، ترجمه مشفق همدانی، تهران، نشر صفی علیشاه.
دیویی، جان. (1339). مقدمهای بر فلسفه آموزشوپرورش، دموکراسی و آموزشوپرورش، ترجمه امیرحسین آریانپور، تبریز، چاپ شفق.
دیویی، جان. (1369). تجربه و آموزشوپرورش، ترجمه سید اکبر میر حسینی، تهران، مرکز ترجمه و نشر کتاب.
راشدپور، فرشاد. (1400). مقایسه تأثیر آموزش برنامه درسی علوم تجربی به روش تدریس سنتی و حل مسئله جان دیویی بر سواد آبی دانش آموزان پایه سوم ابتدایی، پایاننامه کارشناسی ارشد، رشته برنامهریزی درسی دانشگاه پیام نور، مرکز پیام نور خمین.
رحیمی، سعید. (1393). تبیین مبانی معرفتشناختی روش حل مسئله پراگماتیسم و مقایسه آن با دیدگاه نئوپراگماتیستی رورتی (با نگاهی به فرایند تدریس)، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس.
ساداتی، ناصر. (1391). ارزیابی برنامه درسی رشته صنایعدستی در مقطع کارشناسی از منظر رویکرد دیسیپلین محور-DBAE، مجموعه چکیده مقالات اولین همایش ملی آموزش عالی هنر، تهران، دانشگاه هنر.
ساداتی، ناصر. (1394). طراحی الگوی نظری برنامه درسی هنر مبتنی بر نظریه نمادها با رویکرد شناختی، مطالعه موردی؛ بررسی اهداف و محتوا در برنامه درسی صنایعدستی متناسب با رویکرد مطلوب، رساله دکتری، اصفهان: دانشکده مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر اصفهان.
شریعتمداری، علی. (1373). فلسفه، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
شریعتمداری، علی. (1375). اصول و فلسفه تعلیم و تربیت، تهران: انتشارات امیرکبیر.
قربانی، شعبانعلی (1395). تبیین فرایند طراحی جهت آموزش در رشته صنایعدستی؛ موردپژوهشی رشته سرامیک، رساله دکتری، اصفهان: دانشکده مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر اصفهان.
نادری، عزتالله و سیفنراقی، مریم. (1385). روشهای تحقیق در علوم انسانی (با تأکید بر علوم تربیتی)، تهران: نشر بدر.
نجف لو، پریسا. (1390). پراگماتیسم و علوم اجتماعی، تهران: انتشارات طراوت.
گوتک، جرالد ال. (1384). مکاتب فلسفی و آراء تربیتی، ترجمه دکتر محمدجعفر پاکسرشت، تهران: انتشارات سمت.
مشخصات کلی، برنامه و سرفصل دروس دوره کارشناسی صنایعدستی. کد 6152. کمیتۀ تخصصی هنرهای تجسمی، گروه هنر، مصوب یکصد و سومین جلسه شورای عالی برنامهریزی مورخ 7/9/1366.
هوشیار، مهران. (1390). بررسی نظام آموزش عالی هنرهای صناعی ایران و پیشنهاد یک نظام نوین، رساله دکتری، تهران: دانشکده هنر دانشگاه شاهد.
Dewey, J. (1910). How we think. Lexington, MA: D.C. Heath.
Dewey, J. (1916). Democracy and Education, New York, USA, Macmilan.
Dewey, J. (1933). How we think, a restatement of the relation of reflective thinking of education process, health, Boston, Massachusettes.
Haith-Cooper, M. (2000). Problem-based learning within health professional education. What is the role of the lecturer? A review of the literature, Nurse Education Today; 20 (4): 267-72.
Massialas, B.G. (1991). Discovery and inquiery methods, from International Encyclopedia of Curriculum, Pergamon Press.
Palmer, J. A. (2001). Fifty major thinkers on education, from Confucius to Dewey, Routledge. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 245 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 25 |