عناصر بنیادین اخلاق فردی و روانشناسی در ساخت انسان تمدن ساز | ||
فصلنامه مطالعات بنیادین تمدن نوین اسلامی | ||
مقاله 7، دوره 5، شماره 2 - شماره پیاپی 10، مهر 1401، صفحه 195-220 اصل مقاله (687.79 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22070/nic.2022.15293.1132 | ||
نویسندگان | ||
محمد تقی سبحانی نیا1؛ علی نورمحمدیان* 2 | ||
1دانشیار دانشگاه قرآن و حدیث، قم، ایران. | ||
2دانشجوی دکتری مدرسی معارف اسلامی- اخلاق، دانشگاه قرآن و حدیث، پردیس تهران، ایران | ||
چکیده | ||
در عصر حاضر تحقق تمدن نوین اسلامی اهمیت ویژهای دارد و یکی از الزامات تحقق تمدن نوین اسلامی تربیت نیروی انسانی است. چیستی نقش تقوا به عنوان یک مفهوم بنیادین در اخلاق فردی و خودمهارگری به عنوان یک مفهوم مورد توجه روانشناسی در ساخت انسان تمدن ساز، مسئله این پژوهش است. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، مطالعهی اسنادی است. این پژوهش که ماهیتی کیفی داشته با توجه به خاستگاه تقوا که وحی، عقل و شریعت است و خاستگاه خودمهارگری که دانش تجربی و حسی است، ابتدا عناصر مؤثر در ایجاد تقوا و خودمهارگری احصاء شده و سپس با روش توصیفی و تحلیلی، تأثیر دو مفهوم تقوا و خودمهارگری در تربیت انسان تمدن ساز تبیین شده است. در اسلام، توجه به پیامدهای رفتار، عبرتگیری، کرامت نفس، محاسبه نفس، استفاده از الگوها و اسوهها و عنصر عقلانیت جهت اتصاف به تقوا تاکید شده و در اندیشه روانشناختی بهخصوص مکتب رفتارگرایی به تقویت خود، تجربههای جانشینی، خودکارآمدی، خودسنجی، سرمشقگیری، تشویق و شناخت سفارش شده است؛ توجه به ماهیت و کارکرد این عناصر، نشان دهندهی برخی عناصر مشترک و هم افزا برای ورود انسان به حوزه تمدن سازی است. | ||
کلیدواژهها | ||
انسان تمدن ساز؛ اخلاق فردی؛ تقوا؛ خود مهارگری؛ روانشناسی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 650 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 460 |