اثربخشی بسته آموزشی قصه و بازی در ارتقا حرمت خود کودکان | ||
روانشناسی بالینی و شخصیت | ||
مقاله 10، دوره 18، شماره 2 - شماره پیاپی 35، مهر 1399، صفحه 119-127 اصل مقاله (1.08 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22070/cpap.2020.2971 | ||
نویسندگان | ||
فاطمه ابراهیمی1؛ سیدکاظم رسول زاده طباطبایی* 1؛ سعید قنبری2؛ کارینه طهماسیان2 | ||
1دانشگاه تربیت مدرس | ||
2دانشگاه شهید بهشتی | ||
چکیده | ||
مقدمه: حرمت خود اشاره به ارزیابی ذهنی فرد از ارزش خود به عنوان یک انسان دارد و میتوان آن را به یک سیستم ایمنی آگاهانه تشبیه کرد که کودک را در برابر ابتلا به بسیاری از اختلالات روانشناختی مصون میدارد. بنابراین ساختن پایههای حرمت خود درکودکی بسیار مهم است. هدف پژوهش حاضر سنجش اثر بخشی بسته درمانی قصه و بازی بر ارتقاء حرمت خود کودکان بود. روش: طرح پژوهش از نوع نیمه تجربی، پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. قصهها و بازیهایی که روایی محتوایی آنها توسط متخصصین تایید شده بود، به عنوان یک بسته آموزشی، برای سنجش اثربخشی بر روی کودکان به اجرا درآمدند. جامعه این پژوهش متشکل از کودکان ۶ تا ۹ سال شهر اصفهان به همراه والدین آنها بود که بصورت در دسترس ۳۰ نفر از آنها انتخاب شده و بصورت تصادفی در دوگروه آزمایش و گواه قرار گرفتند و پرسشنامه حرمت خود باتل (۱۹۹۲) به عنوان پیش آزمون و پس آزمون روی آنها اجرا شد. نتایج:یافتههای حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه آزمایش و گواه از لحاظ متغیر پژوهش تفاوت معنادار وجود داشت (۰۵/۰p <) و بسته آموزشی قصه و بازی بصورت معناداری باعث افزایش حرمت خود کودکان میشود. بحث و نتیجهگیری: مطابق با یافتههای پژوهش اثر بخشی بسته آموزشی قصه و بازی بر روی حرمت خود کودکان به تایید رسید و به عنوان مداخلهای موثر برای ارتقای حرمت خود کودکان پیشنهاد میشود. | ||
کلیدواژهها | ||
حرمت خود؛ اواسط کودکی؛ قصه؛ بازی | ||
مراجع | ||
1- De Souza, L. & Karine Hutz, C. S. (2016). Self-Compassion in Relation to Self-Esteem, Self-Efficacy and Demographical Aspects. J. Paidéia.: VOL 26 (64): PP.181-188.
2- Donnellan, M. B., Trzesniewski, K. H., & Robins, R. W. (2011). Self-esteem: Enduring issues and controversies. In T. Chamorro-Premuzic, S. von Stumm & A. Furnham (Eds.), The Wiley-Blackwell handbook of individual differences, PP. 718-746.
3- Orth, U. (2017). The lifespan development of self-esteem. In J. Specht (Ed), Personality development across the lifespan. London, UK: Elsevier, PP. 181–195.
4- Orth, U. & Robins, R. W. (2014). The development of self-esteem Current Directions in Psychological Science.: VOL 23: PP. 381–387.
5- Orth, U. & Robins, R. W. (2019). Development of self-esteem across the lifespan. In D. P. McAdams, R. L. Shiner, & J. L. Tackett (Eds.), Handbook of personality development, New York, NY: Guilford, PP. 328-344.
6- Bluth, K. & Blanton, P. W. (2015). The influence of self-compassion on emotional well-being among early and older adolescent males and females. J Posit Psychol.: VOL10 (3): PP. 219–230.
7- ستایشی اظهری، محمد، حاجی علیلو، رعنا ، حبیبزاده، عباس (۱۳۹۷). روابط ساختاری سبکهای دلبستگی و پرخاشگری در دانش آموزان: نقش میانجی گری عزت نفس، مجله روانشناسی بالینی و شخصیت. سال ۱۷، شماره ۱، صص ۵۳ -۶۰.
8- Erikson, E. H. (1968). Identity, youth and crisis. New York, NY: Norton.
9- Harter, S. (2012). The construction of the self: Developmental and sociocultural foundations. New York, NY: Guilford Press.
10- Harter, S. (2006b). Developmental and individual difference perspectives on self-esteem. In D. K. Mroczek & T. D. Little (Eds.), Handbook of personality development. Mahwah, NJ: Erlbaum, PP. 311–334.
11- Harter, S. (2006a). The development of self-esteem. In M. H. Kernis (Ed.), Self-esteem issues and answers: A sourcebook of current perspectives. New York, NY: Psychology Press, PP. 144–150.
12- Robins, R. W., & Trzesniewski, K. H. (2005). Self-esteem development across the lifespan. Current Directions in Psychological Science, VOL 14: PP. 158–162.
13- Pernicano. P. (2015). Metaphors and stories in play therapy. In Schaefer, C., O’Connor, K. & Braverman, L. (Eds). Handbook of Play Therapy, Second Edition. New York: Wiley.
14- Pernicano.P. (2014). Using trauma-focused therapy stories: Interventions for therapists, children and their caregivers. New York: Routledge.
15- Winnicott, D. W. (1971a). Playing and reality. Middlesex, England: Penguin Books.
16- Kegerreis, S., & Midgley, N. (2014). Psychodynamic approaches. In S. Pattison, M. Robson, & A. Beynon (Eds.), The handbook of counselling children and young people. London, England: Sage, PP. 35–48.
17- Fonagy, P., & Target, M. (1998). Mentalization and the changing aims of child psychoanalysis. Psychoanalytic Dialogues.: VOL 8: PP. 87–114.
18- Munoz Specht, P., Ensink, K., Normandin, L., & Midgley, N. (2016). Mentalizing techniques used by psychodynamic therapists working with children and early adolescents. Bulletin of the Menninger Clinic.: VOL 80(4): PP. 281–315.
19- Tal, R., & Tal, K. (2017). Child-parent relationship therapy—A dialogue with Winnicott’s theory. International Journal of Play Therapy.: VOL 26: PP. 151–159.
20- Lee, G. M., Johari, K. S. K., Mahmud, Z. & Jamaludin. L. (2018). The impact of sandtray therapy in group counselling towards children’s self-esteem. Global Journal of Guidance and Counseling in Schools. VOL 8: PP. 58-66.
21- Green, E. J., & Kolos, A. C. (2010). Facilitating self-esteem in elementary school-aged children: A child-centered play therapy approach. In M. H. Guindon (Ed.), Self-esteem across the lifespan: Issues and interventions. Routledge/Taylor & Francis Group, PP. 49–61.
22- مددی زوار، سارا.، کامکار، منوچهر.، گل پرور، محسن (۱۳۸۶). تاثیر بازی بر عزت نفس دانش آموزان ۶ تا ۱۱ ساله نابینای آموزشگاه ابابصیر اصفهان. مجله دانش و پژوهش در روانشناسی، سال۱۰، شماره ۳۳، صص ۱-۱۴.
23- جعفری زاده، فاطمه.، حجتی، حمید (۱۳۹۶). تاثیر قصههای قرانی برای عزت نفس کودکان پیش دبستانی گنبدکاووس در سال ۱۳۹۵. مجله پژوهش و پرستاری ایران، سال ۱۲، شماره ۳، صص۲۲-۲۹.
24- Rudel, Rachel (2020). "Purposeful Play: A Literature Review of Play Therapy and Projective Techniques of Drama Therapy". Expressive Therapies Capstone Theses.
25- علوی، زینب.، قدمپور، عزتاله.، غضنفری، فیروزه (۱۳۹۶). تأثیر آموزش خوشبینی به روش قصه گویی بر اختلالات رفتاری دانش آموزان پسر پایه پنجم. مجله روانشناسی بالینی و شخصیت، سال ۱۵، شماره ۲. صص ۸۵-۹۶.
26- امین دهقان، نسرین.، پریرخ، مهری (۱۳۸۲). تحلیل محتوای کتابهای داستانی مناسب کودکان در گروه سنی «ب» با رویکرد کتاب درمانی. کتابداری و اطلاع رسانی، سال۶، شماره ۴ ، صص ۱۲-۲۰.
27- خدایی مجد، وحید (۱۳۹۵). ارزیابی شیوههای روان شناختی آموزش اعتماد به نفس در قصههای کودکان ایرانی، آموزش و ارزشیابی، سال ۹، شماره ۳۳، صص ۱۰-۲۸ .
28- Narang.n., Brad .L. (2020). Stylized Facts and Comparative Statics in (Social) Science Inquiry. International Studies Quarterly.: VoL 64: PP. 482–485.
29- Battle, J. (2002). Culture-Free Self-Esteem Inventories Examiner’s Manual. Austin, TX: Pro-Ed.
30- یونسی، جلال (۱۳۸۶). آزاد از فرهنگ یا صادق از فرهنگ: گزارش مطالعه مقدماتی مقیاس حرمت خود در کودکان. مجله روانشناسی معاصر. سال ۲، شماره ۲، صص ۱۳-۲۰.
31- روان پارسا، رعنا، نعمت طاووسی، محترم (۱۳۹۷). ویژگیهای روان سنجی سیاهه حرمت خود کودکان. روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی.، سال ۱۴، شماره ۵۵، صص ۲۲۵-۲۴۳.
32- ابراهیمی، فاطمه. وارسی کیفی مولفههای موثر بر حرمت خود و خودتنظیمی هیجانی کودکان ایرانی و تدوین بسته قصه و بازی برای ارتقا (رساله دکتری). دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
33- Waltz, C.W., & Bausell, R.B. (1981). Nursing research: Design, statistics, and computer analysis. Philadelphia: F.A. Davis. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 734 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 773 |