۱.   قرآن کریم.

۲.   احمدی، مائده.( 1394). تحلیل نشانه‌ها براساس نظریات هنجارگریزی معنایی لیچ در شعر محمدکاظم کاظمی و قیصر امین‌پور. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شاهد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی. 

۳.   ادیب زاده، مجید. (1387). زبان، گفتمان و سیاست خارجی. تهران: اختران.

۴.   اقبال لاهوری، محمد. (1366). اشعار فارسی اقبال لاهوری، چاپ سوم. تهران: جاویدان.

۵.   اکبری مفاخر، صفدر. (1383). آرش کمانگیر؛ مژده‌آور باران. دانشکده‌ ادبیات و علوم انسانی مشهد. شماره‌ی 147. صص: 63-90.

۶.   اکبری، حسین. (1396). تقابل گفتمان مقاومت و گفتمان نظام سلطه. جلد اول. تهران: دانشگاه امام حسین (ع).

۷.   اکبری، مرتضی؛ رضایی، فریدون. (1393). واکاوی بازدارنده‌های امت واحده اسلامی در اندیشه‌ امام خمینی (ره). نظریه‌ی اجتماعی متفکران مسلمان، سال چهارم، شماره 2، صص 253-257.

۸.   بابی، سعید (1379). هراس بنیادین: اروپا مداری و ظهور اسلام‌گرایی. ترجمه‌: موسی‌عنبری و غلامرضا جمشیدی‌ها. تهران: دانشگاه تهران

۹.   براهنی، رضا. (1380). طلا در مس، چاپ دوم. تهران: زریاب.

۱۰. برتنز، یوهانس ویلم. (1382). نظریه‌ ادبی. ترجمه: فروزان سجودی. تهران: آهنگ دیگر

۱۱. بقایی، محمدحسین.( ۱۳۹۷). بررسی انواع هنجارگریزی در دیوان خلیل‌الله خلیلی. اولین کنفرانس ملی تحقیقات بنیادین در مطالعات زبان و ادبیات.

۱۲. جانی،  زینب.( 1394). بررسی و مقایسة مؤلفه‌های پایداری در شعر قیصر امین پور و قهار عاصی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد.  دانشگاه لرستان، دانشکده زبان و ادبیات فارسی.

۱۳. چهرقانی، رضا. (1396). ادبیات پایداری در ایران، بازشناسی مؤلفه‌ها، فرصت‌ها و چالش‌ها، ادبیات پارسی معاصر. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال هفتم، شماره دوم، صص 1-33.

۱۴. حسین‌زاده، محمد‌علی. (1384). نظریه‌ گفتمان و تحلیل سیاسی. فصلنامه علوم سیاسی‌. دانشگاه باقر العلوم(ع)، شماره 28، صص 181-212.

۱۵. حقیقی مقدم، اصغر. (1392). تحلیل عناصر مفهومی گفتمان بیداری اسلامی در کلام مقام معظم رهبری از منظر تحلیل گفتمان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده‌ ادبیات‌ و علوم انسانی دانشگاه اصفهان.

۱۶. داوودی، علی‌اصغر. (1389). نظریه گفتمان و علوم سیاسی. فصلنامه مطالعات سیاسی، شماره 8. صص 51-74.

۱۷. سارتر، ژان‌پل. (1388). ادبیات چیست؟‌ چاپ هشتم. ترجمه‌: ابوالحسن نجفی و مصطفی رحیمی. تهران: نیلوفر.

۱۸. شوالیه، ژان؛ گربران، آلن. (1384). فرهنگ نمادها، جلد 2. تهران: جیحون.

۱۹. عاصی، عبدالقهار. (1392). کلیات قهار عاصی. مشهد: بدخشان.

۲۰. عضدانلو، حمید. (1375). درآمدی بر گفتمان یا گفتمانی درباره‌ی گفتمان. اطلاعات سیاسی- اقتصادی، شماره 103 و 104، صص 47-52.

۲۱. طغیانی،  اسحاق  و فایز، محمدطاهر.( 1397). تبلور آزادی در اشعار قهار عاصی. ادبیات پایداری، ش 19، صص157-176.

۲۲. قادری کنگاوری، روح‌الله؛ روحی، نبی‌الله. (1392). تأثیر بیداری اسلامی بر ماهیت و کارکرد نظام سلطه. فصلنامه مطالعات راهبردی بسیج، سال شانزدهم، شماره 60، صص 49-84.

۲۳. کاظمی، محمدکاظم. (1388). کفران، چاپ دوم. تهران: تکا (توسعه‌ کتاب ایران).

۲۴. ------------------(1392). شمشیر و جغرافیا. مشهد: سپیده باوران.

۲۵. ------------------ (1391). پیاده آمده بودم، چاپ چهارم. تهران: سوره مهر.

۲۶. ------------------ (1382). ازکهن بوم و بر تا امت واحده. شعر. شماره 34. صص 15-19.

۲۷. کرمی  محمدحسین و نصیراحمد آرین فقیری.(1394). بررسی و تحلیل جلوه‌های مقاومت و پایداری در شعر عبدالقهار عاصی شاعر معاصر افغانستان. ادبیات پایداری، ش 12، صص241-260.

۲۸. مجدی نسب، عزت‌الله. (۱۳۷۴). حق وتو امتیاز یا عامل سلطه. مجله حقوقی دادگستری، شماره ۱۳ و ۱۴، صص 167-180.

۲۹. ﻣﻮﺳﻮﯼ ﺟﺸﻨﯽ، ﺳﯿﺪ ﺻﺪﺭﺍﻟﺪﯾﻦ. (1392). ﻏﯿﺮﯾﺖ ﺳﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﻤﺎﻥ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﻤﯿﻨﯽ(ره). ﭘﮋﻭﻫﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺘﯿﻦ، ﺷﻤﺎﺭﻩ 60، صص 145-156.

۳۰. ولک، رنه؛ وارن، اوستین. (1382). نظریه‌ ادبیات. چاپ دوم. ترجمه: ضیا موحد و پرویز مهاجر. تهران: علمی فرهنگی.

۳۱. یورگنسن، ماریان؛ فیلیپس، لوییز، (1391). نظریه و روش در تحلیل‌گفتمان، ترجمه: هادی جلیلی. تهران: نی.