پیش‌بینی خودکارآمدی و حرمت خود بر اساس خوددلسوزی | ||
| روانشناسی بالینی و شخصیت | ||
| مقاله 3، دوره 14، شماره 1 - شماره پیاپی 26، شهریور 1395، صفحه 33-42 اصل مقاله (1000.65 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22070/14.1.33 | ||
| نویسندگان | ||
| عباسعلی حسین‌خانزاده* 1؛ محبوبه طاهر2؛ سیده زینت فلاح مرتضی‌نژاد3؛ سیده زهرا سیدنوری1 | ||
| 1دانشگاه گیلان | ||
| 2دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود | ||
| 3دانشگاه علامه طباطبایی | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: خوددلسوزی یک مفهوم جدید در روانشناسی شخصیت است که بر اساس ایده‌های مورد بحث در عقاید بودایی پایه‌ریزی شده است. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی خودکارآمدی و حرمت خود بر اساس خوددلسوزی انجام‌شده است. روش: طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه گیلان در سال تحصیلی 94-1393 بودند که از بین آن‌ها نمونه‌ای به حجم 320 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به مقیاس‌های خوددلسوزی (نف، 2003)، خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1982) و حرمت خود (روزنبرگ، 1965) پاسخ دادند. نتایج: نتیجه تحلیل همبستگی نشان داد خوددلسوزی با خودکارآمدی و حرمت خود، همبستگی مستقیم و معناداری دارد (0.01>P). نتایج تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد از بین خرده‌مقیاس‌های خوددلسوزی، دو خرده‌مقیاس خودداوری و خودمهربانی قادرند 25 درصد از تغییرات خودکارآمدی را تبیین کنند. همچنین سه خرده‌مقیاس خودداوری، خودمهربانی و ویژگی مشترک انسانی قادرند 13 درصد از تغییرات حرمت خود را تبیین کنند. بحث و نتیجه‌گیری: نشان می‌دهد که خوددلسوزی در پیش‌بینی خودکارآمدی و حرمت خود دانشجویان اهمیت ویژه‌ای دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| خوددلسوزی؛ خودکارآمدی؛ حرمت خود | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 773 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 627 |
||