رابطه بین سبک یادگیری و سبک فرزندپروری با یادگیری خودتنظیمی در دانش‌آموزان | ||
| روانشناسی بالینی و شخصیت | ||
| مقاله 12، دوره 13، شماره 2 - شماره پیاپی 25، اسفند 1394، صفحه 129-138 اصل مقاله (729.35 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22070/13.2.129 | ||
| نویسندگان | ||
| لیلا ولیزادبهادر* ؛ محمدحسین عبداللهی؛ مهناز شاهقلیان | ||
| دانشگاه خوارزمی | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: یادگیری خودتنظیمی تصور یا عقیده‌ای است که نشان‌دهنده یادگیری فرد است و موضوع آن این است که فرد چگونه، چه زمانی و چطور یاد می‌گیرد. ازاین‌رو هدف از مطالعه حاضر بررسی روابط بین یادگیری خودتنظیمی و سبک فرزندپروری و سبک یادگیری دانش‌آموزان و تعیین سهم سبک فرزندپروری و سبک یادگیری در پیش‌بینی یادگیری خودتنظیمی بود. روش: در این پژوهش 313 دانش‌آموز دختر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و پرسشنامه‌های سبک یادگیری کلب، پرسشنامه اقتدار والدین و پرسشنامه خودتنظیمی دانش‌آموز زیمرمن و پونز را تکمیل کردند. داده‌ها به کمک شیوه آماری همبستگی و رگرسیون گام‌به‌گام تحلیل شدند. نتایج: نتایج تحلیل رگرسیون با روش گام‌به‌گام نشان داد که از بین مؤلفه‌های مورد بررسی، مؤلفه سبک فرزندپروری مقتدرانه در میان سبک‌های فرزندپروری 05%0 واریانس یادگیری خودتنظیمی و سبک یادگیری مفهوم‌سازی انتزاعی 08% واریانس یادگیری خودتنظیمی را پیش‌بینی می‌کند که از میان این مؤلفه‌ها، سبک فرزندپروری مقتدرانه قدرت پیش‌بینی کنندگی بیشتری دارد. بحث و نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر لزوم پرداختن به سبک یادگیری و سبک فرزند پروری را در فرایند یادگیری خودتنظیمی تأکید می‌کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| یادگیری خودتنظیمی؛ سبک یادگیری؛ سبک فرزندپروری؛ دانش‌آموزان | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 619 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,054 |
||