اثربخشی گروه درمانی شناختی وجودگرا بر افسردگی والدین فرزندان مبتلا به سرطان | ||
| روانشناسی بالینی و شخصیت | ||
| مقاله 4، دوره 12، شماره 1 - شماره پیاپی 22، شهریور 1393، صفحه 41-50 اصل مقاله (319.76 K) | ||
| نویسندگان | ||
| مهدی اسکندری1؛ بهمن بهمنی* 2؛ فریبا حسنی3؛ علی اصغر دادخواه4؛ مائده نقییایی5 | ||
| 1دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران | ||
| 2دانشگاه علوم بهزیستی | ||
| 3دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز | ||
| 4دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی | ||
| 5دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی. | ||
| چکیده | ||
| چکیده این مطالعه با استفاده از شیوه نیمه آزمایشی بصورت طرح پیش آزمون – پس آزمون و به منظور بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی وجودگرا در افسردگی والدین فرزندان مبتلا به سرطان انجام گردید. روش کار : برای این منظور 30 والد (24 تا 54 ساله) دارای فرزند مبتلا به سرطان از بین والدین داوطلب مراجعه کننده به بیمارستان محک انتخار و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و شاهد گمارده شدند. قبل از مداخله درمانی، هر دو گروه با آزمون افسردگی بک- II (1996) مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایشی در دوازده جلسه 90 دقیقه ای گروه درمانی شناختی وجودگرا که به صورت 2 جلسه در هفته اجرا گردید شرکت نمودند، ولی در گروه شاهد هیچ گونه مداخله رسمی روانشناختی انجام نگرفت. در پایان مداخله، هر دو گروه مجددا با آزمون مذکور مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS برای اجرای آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از وجود تفاوت معنی دار در میزان افسردگی دو گروه به نفع گروه آزمایش ( 01/0>p) بود. نتیجه گیری : گروه درمانی شناختی وجودگرا می تواند در کاهش افسردگی والدین فرزندان مبتلا به سرطان موثر باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| گروه درمانی شناختی وجودگرا؛ افسردگی؛ والدین فرزندان مبتلا به سرطان | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 733 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 441 |
||