بررسی الل HLA-DQB1*3 در بیماران مبتلا به آلوپسیا آره آتا | ||
| دانشور پزشکی | ||
| مقاله 7، دوره 25، شماره 2 - شماره پیاپی 129، تیر 1396، صفحه 57-64 اصل مقاله (867.68 K) | ||
| نویسندگان | ||
| صبا ترشیایی1؛ الهام مسلمی2؛ اکرم السادات طباطبائی پناه* 2 | ||
| 1کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی و مولکولی،گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تهران شرق، تهران، ایران | ||
| 2استادیار،گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تهران شرق، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| مقدمه و هدف: آلوپسیا آره آتا (AA) یک بیماری چند عاملی است که با ریزش مو به‌خصوص در ناحیۀ سر شناسایی می‌شود و پنج میلیون نفر را تحت‌تأثیر خود قرار داده است. نواحی خاصی از HLA ها شناسایی شده که با پاتوژنز بیماری آلوپسیا آره آتا در ارتباط است. در این تحقیق اثر فراوانی الل HLA-DQB1*3 روی بیماران آلوپسیا آره آتا و افراد کنترل بررسی شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه شامل سی بیمار AA (سیزده زن وهفده مرد، میانگین سنی۲۸/۲ ± ۳/۲۶) و پانزده نفر کنترل سالم (پنج زن و ده مرد با میانگین سنی ۵/۱ ± ۱/۳۰) می‌باشد DNA .از نمونه‌های خون با استفاده از روش DNG plus استخراج شد و با روش PCR-SSP < /span> تشخیص HLA(HLA-DQB1*3) انجام شد. علاوه بر این، ارتباط بین این الل HLA با فاکتورهای دموگرافیک بررسی شد. نتایج: فرکانس الل HLA-DQB1*3 در مقایسه با افراد کنترل (7/26 درصد)، در بیماران به‌طور چشمگیری بالاتر نبوده است (7/26 درصد). هیچ ارتباطی بین سابقۀ خانوادگی،استرس، ترس و سن شروع بیماری با بیماران مبتلا به آلوپسیا آره آتا یافت نشد 05/0 P >. نتیجه‌گیری: داده‌های ما هیچ ارتباطی بین الل HLA-DQB1*3 و وقوع بیماری آلوپسیا آره آتا نشان نمی‌دهند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| HLA-DQB1*3؛ PCR-SSP؛ آلوپسیا آره آتا؛ بیماری خودایمنی | ||
| مراجع | ||
|
1. Gordon KA, Tosti A. Alopecia: evaluation and treatment. Clinical, Cosmetic and Investigational Dermatology 2011;4:101.
2. Singh G, Lavanya M. Topical immunotherapy in alopecia areata. International Journal of Trichology 2010;2(1):36.
3. Abbas AK, Lichtman AH. Cellular and Molecular Immunology 6 ed2014.
4. Entz P, Blaumeiser B, Betz RC, Lambert J, Seymons K, Eigelshoven S, et al. Investigation of the HLA-DRB1 locus in alopecia areata. European Journal of Dermatology 2006;16(4):363-7.
5. Kaur H, Kumar S, Kaur G, Kaur M, Rathore M. Alopecia: Factor contributing, diagnosis and treatment. International Journal of Pharmaceutical, Chemical and Biological Sciences (IJPCBS) 2013;3.
6. Paus R, Cotsarelis G. The biology of hair follicles. New England Journal of Medicine 1999;341(7):491-7.
7. Kavak A, Baykal C, Özarmağan G, Akar U. HLA in alopecia areata. International Journal of Dermatology 2000;39(8):589-92.
8. Dorman JS, Bunker CH. HLA-DQ locus of the human leukocyte antigen complex and type 1 diabetes mellitus: a HuGE Review 2000.
9. Doganay L, Tuncer I, Katrinli S, Enc FY, Ozturk O, Colak Y, et al. The effect of HLA-DQB1 alleles on virologic breakthroughs during chronic hepatitis B treatment with genetically low barrier drugs. Clinics and Research in Hepatology and Gastroenterology 2013;37(4):359-64.
10. Colombe BW, Lou CD, Price VH, editors. The genetic basis of alopecia areata: HLA associations with patchy alopecia areata versus alopecia totalis and alopecia universalis. Journal of Investigative Dermatology Symposium Proceedings 1999: Nature Publishing Group.
11. Welsh EA, Clark HH. Human leukocyte antigen-DQB1* 03 alleles are associated with alopecia areata. Journal of Investigative Dermatology 1994;103(6):758-63.
12. Ahmet A, ORKUNOGLU E, SENGUL A. HLA class II alleles in patients with alopecia areata. European Journal of Dermatology. 2002;12(3):236-9.
13. Aliagaoglu C, Pirim İ. Association between alopecia areata and HLA Class I and II in Turkey. The Journal of Dermatology 2005;32(9):711-4.
14. Islam N, Leung PS, Huntley AC, Gershwin ME. The autoimmune basis of alopecia areata: A comprehensive review. Autoimmunity Reviews 2015;14(2):81-9.
15. Gilhar A, Etzioni A, Paus R. Alopecia areata. New England Journal of Medicine 2012;366(16):1515-25. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 331 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 270 |
||