بررسی خارش اورمیک و عوامل مرتبط با آن در بیماران همودیالیزی | ||
دانشور پزشکی | ||
مقاله 2، دوره 22، شماره 4 - شماره پیاپی 113، آبان 1393، صفحه 29-36 اصل مقاله (703.32 K) | ||
نویسندگان | ||
سحر کریمی1؛ مهران حیدری سراج2؛ رضا افشار* 3 | ||
1دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران | ||
2گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران | ||
3گروه داخلی ،دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
مقدمه و هدف: گرچه خارش اورمیک، یکی از ناتوانکنندهترین مشکلاتِ بیماران همودیالیزی است که عوامل مرتبط با آن، ناشناخته باقی ماندهاند. هدف این مطالعه، ارزیابی شیوع و شدت خارش در گروهی از بیماران دیالیزی ایران و عوامل بالینی و آزمایشگاهی مرتبط با آنها بود. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی، روی 67 بیمار تحت همودیالیز در بخش دیالیز بیمارستان شهید مصطفی خمینی تهران انجامشد. بیماران به پرسشنامه خارش یوسیپویچ پاسخدادند. شیوع و شدت خارش و ارتباط آنها با مؤلفههای بالینی و آزمایشگاهی(سن، جنس، بیماری کلیوی زمینهای، مدت همودیالیز، جلسات همودیالیز، زمان هر جلسه، خشکی پوست، نوروپاتی، کفایت دیالیز، سطح سرمی اوره، کراتینین، کلسیم، فسفر، آلبومین، آلکالن فسفاتاز، فریتین، هماتوکریت، پروتئین واکنشدهنده C، هورمون تیروئید، پاراتورمون و هموگلوبین A1C) بررسیشد. نتایج: 54 بیمار (6/80 درصد) خارشداشتند که در 4/31 درصد، خفیف؛ در 9/51 درصد، متوسط و در 7/16 درصد، شدید بود. شیوع خارش با خشکی پوست، مرتبط بود (025/0P=). شدت خارش به میزانی قابلتوجه با سطح سرمی آلبومین (015/0P=،329/0- (C=، مرتبط بود. هیچ ارتباط معناداری میان شیوع و شدت خارش با سن، جنس، بیماری کلیوی زمینهای، مدت همودیالیز، جلسات همودیالیز، زمان هر جلسه، نوروپاتی، کفایت دیالیز، سطح سرمی اوره، کراتینین، کلسیم، فسفر، آلکالن فسفاتاز، فریتین، هماتوکریت، پروتئین واکنشدهنده C، هورمون تیروئید، پاراتورمون و هموگلوبین A1C دیدهنشد. نتیجهگیری: خارش، هنوز مشکلی شایع در میان بیماران همودیالیزی است. بهبود خشکی پوست، ممکن است شیوع خارش اورمیک را کمترکرده، سطح سرمی بالاتر آلبومین میتواند شدت خارش اورمیک را در بیماران همودیالیزی کاهشدهد. | ||
کلیدواژهها | ||
خارش اورمیک؛ همودیالیز؛ نارسایی کلیوی مرحله نهایی | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,673 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 496 |