ارزیابی اثر ضددردی تجویز تیموکینون در موش صحرایی دیابتی و تعیین نقش پراکسیداسیون لیپیدی سرم | ||
| دانشور پزشکی | ||
| مقاله 2، دوره 20، شماره 1 - شماره پیاپی 98، اردیبهشت 1391، صفحه 7-14 اصل مقاله (199.91 K) | ||
| نویسندگان | ||
| اورانوس پوردهنده1؛ سیما نصری1؛ مهرداد روغنی* 2؛ پروین صالحی1؛ توراندخت بلوچ نژاد مجرد3 | ||
| 1دانشگاه پیام نور | ||
| 2دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد | ||
| 3دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران | ||
| چکیده | ||
| مقدمه و هدف: هیپرآلژزی یکی از علائم دیابت قندی محسوب میشود که کیفیت زندگی افراد مبتلا را تحت تأثیر قرارمیدهد. تیموکینون مشتق از سیاهدانه دارای آثار ضددیابتی و ضدالتهابی است. در این بررسی اثر ضددردی آن در موشهای صحرایی دیابتیشده توسط استرپتوزوتوسین مورد ارزیابی قرارگرفت. مواد و روش‌ها: موشها به گروههای کنترل, کنترل تحت تیمار با دوز بالای تیموکینون، دیابتی، کنترل و دیابتی دریافتکننده سدیم سالیسیلات، دیابتی و دیابتیهای تیمارشده با دوز پایین یا بالای تیموکینون تقسیم شدند. تیموکینون در دو دوز 5/2 و 5 میلیگرم بر کیلوگرم (داخل صفاقی) بعد از یک هفته از القای دیابت توسط استرپتوزوتوسین به مدت 5 هفته تجویز شد. یافتهها: تیموکینون موجب کاهش معنیدار نمرات درد موشهای دیابتی در دو مرحله حاد و مزمن آزمون فرمالین شد (05/0p < ) و تزریق سدیم سالیسیلات نمره درد را در مرحله مزمن بهطور معنیدار کاهشداد (01/0p < ). بهعلاوه، تجویز تیموکینون به موشهای دیابتی یک کاهش معنیدار در مدت زمان تأخیر در بیرون کشیدن دم در مقایسه با گروه کنترل ایجادنکرد؛ همچنین، تیموکینون میزان مالون دیآلدئید را در سرم موشهای دیابتی بهطور معنیدار کاهشداد (05/0p < ) نتیجهگیری: تجویز تیموکینون موجب کاهش معنیدار شدت درد در دو مرحله حاد و مزمن آزمون فرمالین در مدل تجربی دیابت قندی میشود و بر آستانه درد حرارتی تأثیرندارد و بخشی از این اثر از طریق کاهش پراکسیداسیون لیپیدی در نواحی محیطی بدن بهانجاممیرسد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تیموکینون؛ دیابت قندی؛ اثر ضددردی؛ آزمون فرمالین؛ آزمون غوطه‌ور‌کردن دم در آب داغ؛ مالون دی-آلدئید | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 423 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 306 |
||