اثر هسپرتین بر سطح سرمی آنزیمهای آسپارتات و آلانین آمینو ترانسفراز و سطح کبدی و قلبی مالون دی آلدئید در موش صحرایی دیابتی | ||
دانشور پزشکی | ||
مقاله 5، دوره 18، شماره 4 - شماره پیاپی 89، آبان 1389، صفحه 33-42 اصل مقاله (245.44 K) | ||
نویسندگان | ||
جمشید نارنجکار1؛ مهرداد روغنی* 2؛ مهدی شکوهی3 | ||
1گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد | ||
2گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد و مرکز تحقیقات گیاهان دارویی | ||
3دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد | ||
چکیده | ||
مقدمه و هدف: دیابت قندی با افزایش میزان مالون دی آلدئید بهعنوان شاخص استرس اکسیداتیو و افزایش سطح سرمی آنزیمهای بافتی نظیر آسپارتات وآلانین آمینوترانسفراز ناشر از آسیب بافتی مشخص میشود. با توجه به اثر ضددیابتی هسپرتین، هدف از انجام این مطالعه ارزیابی اثر این ماده بر سطح این فاکتورها در حالت دیابت است. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، موشهای صحرایی نر در گروههای 32 تایی کنترل، کنترل تحت تیمار، دیابتی و دیابتی تحت تیمار تقسیم شدند. برای القاء دیابت، استرپتوزوسین با دوز 60 mg/kg به صورت داخل صفاقی تزریق شد. هسپرتین با دوز 10 mg/kg برای مدت چهار هفته بهطور روزانه یک هفته پس از شروع کار تجویز شد. سطح سرمی آسپارتات وآلانین آمینوترانسفراز قبل و در انتهای کار اندازهگیری شد؛ بهعلاوه سطح مالون دی آلدئید در دو بافت قلب و کبد اندازه گیری شد. نتایج: افزایشی معنادار در سطح سرمی آسپارتات و آلانین آمینوترانسفراز در موشهای دیابتی مشاهده شد (p < 0.05-0.01) و درمان با هسپرتین تنها سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز را در حد معنادار کمکرد (p < 0.05)؛ بهعلاوه، حالت دیابت، افزایش سطح مالون دی آلدئید در دو بافت قلب و کبد را سبب شد (p < 0.01) و درمان با هسپرتین سطح مالون دی آلدئید را در این دو بافت در حدی معنیدار کاهش داد (p < 0.05). نتیجهگیری: درمان با هسپرتین میتواند سطح سرمی آلانین آمینو ترانسفراز و همچنین استرس اکسیداتیو را کاهش دهد که با سطح بافتی کمتر مالون دی آلدئید در دو بافت قلب و کبد مشخص میشود. | ||
کلیدواژهها | ||
هسسپرتین؛ دیابت قندی؛ آمینوترانسفراز؛ مالون دی آلدئید | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 392 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 242 |