ارتباط افسردگی با راهبردهای مقابله با درد در بیماران مبتلا به درد مزمن پشت: یک مطالعه مقطعی با کنترل شدت درد و مدت زمان ابتلا | ||
| دانشور پزشکی | ||
| مقاله 9، دوره 16، شماره 2 - شماره پیاپی 81، تیر 1388، صفحه 63-74 اصل مقاله (382.66 K) | ||
| نویسندگان | ||
| سجاد رضائی* ؛ طاهر افشارنژاد؛ دکتر موسی کافی؛ رضا سلطانی؛ صفیه فلاح کهن | ||
| مدرس دانشگاه شمال | ||
| چکیده | ||
| مقدمه و هدف: درد مزمن پشت یکی از فراگیرترین انواع درد است و افسردگی اختلالی شایع در میان بیماران مبتلا به درد مزمن است. با این حال تمام بیماران مبتلا به درد مزمن میزان یکسانی از افسردگی را نشان نمی‌دهند. از این رو پژوهشگران اغلب متغیرهای زیست پزشکی و روانشناختی، مخصوصا راهبردهای مقابله با درد، را برای توجیه تغییرپذیری در ارتباط درد مزمن و افسردگی مورد ارزیابی قرار می‌دهند. اهداف این پژوهش: 1) اولویت‌بندی راهبردهای مقابله با درد در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن،2) بررسی اثربخشی راهبردهای مقابله در کنترل درد، 3) بررسی ارتباط این راهبردها با افسردگی و 4) تعیین راهبردهای مقابله‌ای منتخب برای پیش‌بینی افسردگی با کنترل شدت درد و مدت زمان ابتلا در بیماران مبتلا به درد مزمن پشت بود. مواد و روش‌ها: در مجموع 185 بیمار (18 تا 68 ساله) با سابقه درد مزمن پشت بیش از 3 ماه، که به کلینیک‌های تحت بررسی مراجعه کرده بودند، مقیاس‌های شدت درد و پرسشنامه‌های افسردگی، راهبردهای مقابله با درد و اثربخشی مقابله و نیز پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی را تکمیل کردند. نتایج: یافته‌ها مبین آن بود که بیش‌ترین راهبرد به‌کار گرفته شده توسط بیماران دعا و امیدواری، اما اثربخش‌ترین راهبردها در کنترل درد، نادیده انگاشتن درد و گفتگو با خود بود. فاجعه انگاری ناکارآمدترین راهبرد مقابله در کنترل درد بود. نتایج تحلیل همبستگی با کنترل متغیرهای زیست پزشکی (شدت درد و مدت زمان ابتلاء) نشان داد که استفاده بیش‌تر از فاجعه انگاری با افسردگی شدیدتر و استفاده بیش‌تر از گفتگو با خود و توجه برگردانی با افسردگی خفیف‌تر همراه است. رگرسیون چند متغیری گام به گام نشان داد که راهبردهای گفتگو با خود و فاجعه انگاری به ترتیب قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های انطباقی و غیرانطباقی افسردگی می‌باشند که 47 درصد از واریانس مشترک نتایج افسردگی را توضیح می‌دهد. ضریب بتا نیز تنها برای این دو راهبرد مقابله‌ای معنادار بود (05/0 p ≤). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که استفاده از راهبردهای مقابله انطباقی (گفتگو با خود و توجه بر گردانی) و غیرانطباقی (فاجعه انگاری) در ایجاد خلق افسرده مؤثر است. این راهبردهای مقابله به‌طور بالقوه قابل اصلاح و تعدیل بوده و می‌تواند هدف اقدامات درمانی برای کاهش افسردگی در بیماران مبتلا به درد مزمن پشت باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| درد مزمن پشت؛ افسردگی؛ راهبردهای مقابله ای؛ متغیرهای زیست پزشکی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 564 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 494 |
||