بررسی دیدگاه و عملکرد پزشکان درباره کاربرد دعا در درمان | ||
| دانشور پزشکی | ||
| مقاله 9، دوره 16، شماره 3 - شماره پیاپی 82، شهریور 1388، صفحه 67-72 اصل مقاله (269.2 K) | ||
| نویسندگان | ||
| دکتر ژیلا صدیقی؛ اکرم جهانگیر؛ دکتر مژگان کاربخش* ؛ دکتر فرزانه مفتون؛ دکتر شهناز خدایی؛ دکتر ایرج حریرچی | ||
| چکیده | ||
| مقدمه و هدف: دعا به عنوان یکی از رویکرد‌های مکمل در ارتقای سلامت در سطح جهان مطرح است. مطالعه حاضر با توجه به جایگاه ویژه دعا در طب سنّتی و اسلامی، به هدف تعیین دیدگاه و عملکرد پزشکان در خصوص «دعا» طراحی و اجرا شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی بوده و در سال 1387 انجام شده است. در این مطالعه 131 نفر از پزشکان شهر تهران با نمونه‌گیری آسان وارد مطالعه شدند. داده‌ها با پرسش‌نامه خودایفایی جمع‌آوری شده و تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار آماری SPSS انجام شد. یافته‌ها: پزشکان مورد مطالعه شامل 7/52 درصد مرد و 3/47 درصد زن با میانگین سنی 9 ± 4/38 سال بودند. از پزشکان مورد مطالعه، 5/94 درصد عنوان کردند، در مواردی به عنوان پزشک برای بهبودی بیماران خود دعا کرده‌اند. 3/31 درصد از پزشکان اظهار کردند که بیمارانشان «اغلب» از آنان می‌خواهند برای بهبودی آن‌ها دعا کنند و 8/58 درصد نیز بیان کردند که این درخواست «گاهی» مطرح شده است. از کل پزشکان تحت مطالعه فقط 1/7 درصد معتقد بودند که دعا نمی‌تواند در روند درمان بیماری مؤثر باشد و فقط 5/2 درصد پزشکان در خصوص چگونگی کاربرد دعا در درمان بیماران، دوره آموزشی دیده بودند. نتیجه‌گیری: بیشتر پزشکان مورد مطالعه برای بیماران خود دعا می‌کردند و در بسیاری از موارد نیز بیماران از آن‌ها درخواست دعا کرده بودند. بنابراین به نظر می‌رسد، چگونگی کاربرد علمی و عملی دعا در حوزه سلامت نیازمند توجه ویژه‌ای است تا بتوان طبق برنامه‌ای جامع، زمینه احیای این شاخه از طب اسلامی را فراهم کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| دعا؛ دعا درمانی؛ سلامتی؛ پزشکان؛ اخلاق پزشکی؛ طب اسلامی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 388 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 293 |
||