بررسی تأثیر سولفات روی خوراکی بر درمان اوتیت میانی با افیوژن در کودکان | ||
| دانشور پزشکی | ||
| مقاله 4، دوره 16، شماره 5 - شماره پیاپی 84، دی 1388، صفحه 27-34 اصل مقاله (190.05 K) | ||
| نویسندگان | ||
| پوپک ایزدی* ؛ محمدابراهیم یارمحمدی؛ ناهید خلدی؛ بابک ایزدی؛ ساسان اناری؛ ناصر یزدی؛ مرتضی سدهی | ||
| چکیده | ||
| هدف : هدف از این مطالعه ارزیابی تأثیر مکمل خوراکی روی به همراه کوآموکسی‌کلاو بر درمان اوتیت میانی با تجمع مایع در مقایسه با کوآموکسی کلاو به تنهایی است. تاثیر آن 3 و 6 هفته پس از تجویز مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش‌ها : در یک مطالعه کارآزمایی بالینی مداخله‌ای دوسوکور، کودکان 4 تا 14 سال که به دلیل اوتیت میانی با تجمع مایع، به درمانگاه گوش و حلق و بینی ارجاع شده بودند، بطور رندوم به دو گروه روی و گروه پلاسبو تقسیم شدند. کودکان در بدو ورود و پس از 3 هفته از درمان با اتوسکوپی و تمپانومتری مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای کودکانی که پس از 3 هفته، به طور کامل درمان نشده بودند، درمان به مدت 3 هفته دیکر تمدید شد (در کل 6 هفته). نتایج : 52 کودک وارد مطالعه شدند که از این تعداد 29 نفر در گروه روی و 23 نفر در گروه پلاسبو قرار گرفتند. در پایان اولین دوره درمان (3 هفته) 1/62درصد کودکان در گروه روی بهبودی بالینی نشان دادند در حالیکه در گروه پلاسبو معادل 5/43درصد بود. از نظر تمپانومتری، در بین دو گروه از نظر آماری تفاوت معنا‌داری وجود نداشت. پس از دومین دوره درمان (6 هفته) نیز از لحاظ بهبودی بالینی و تمپانومتری تفاوت آماری مهمی‌بین دو گروه وجود نداشت، اما میزان بهبودی در گروه روی به طرز قابل‌توجهی بهتر از گروه پلاسبو بود. تجویز روی با مدت زمان درمان (3 هفته و 6 هفته) نیز رابطه آماری معنا‌داری وجود نداشت. نتیجه گیری : اگرچه در این مطالعه تجویز مکمل خوراکی روی از لحاظ آماری تأثیری بر درمان اوتیت میانی با تجویز مایع نداشت، اما میزان بهبودی در گروه روی بهتر ازگروه پلاسبو بود، به ویژه با تجویز طولانی‌تر روی (6 هفته در برابر 3 هفته) این تأثیر بهتر بود. با توجه به یافته‌های فوق به نظر می‌رسد مطالعات بیشتر در زمینه تأثیر مکمل خوراکی روی بر درمان اوتیت میانی با تجمع مایع، لازم باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مکمل خوراکی روی؛ اوتیت میانی با تجمع مایع؛ تمپانومتری | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 405 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 255 |
||